Translated by Panagiotis Tourikis
Trudging, I gathered sounds with my hands
loading them onto my back:
here a bundle of weeping,
here an old woman
thundering curses,
here urns in a heaviness
of soft lamentation
and quiet pleading.
Upon reaching the black trees
high on the hill,
I was already a hunchback
my nose touching the knee.
Halting, I let drop
my load on the earth,
and said this to Him: “All these prayers
were meant for You”.
And there slid from the heavens
to the tips of cypress trees
and from their trunk to me
God’s compassionate mercy:
“Too much have you tired
in the endless croaking of frogs”.
From the collection of poems The Star of Nothingness, Athens: Oropedio 2012
Diakopto, Achaea, Summer 2020
«Ο καμπούρης»
Πήγαινα, μάζευα με τα χέρια μου ήχους
τους φορτωνόμουν στη ράχη μου:
εδώ ένα δεμάτι λυγμοί
εδώ μια γριά ν’ απειλεί
με κατάρες,
εδώ στάμνες βαριές
ήσυχα κλάματα
και σιγανές παρακλήσεις.
Μέχρι να φτάσω στα μαύρα δέντρα
ψηλά στο λόφο,
ήμουν καμπούρης –
η μύτη ν’ αγγίζει το γόνατο.
Στάθηκα, έριξα βαριά
το φορτίο στη γη,
Του είπα: «Για Σένα
όλες αυτές οι προσευχές».
Και γλίστρησε απ’ τον ουρανό
στις μύτες των κυπαρισσιών
κι απ’ τον κορμό ως εμένα
φιλόστοργο το έλεος του Θεού:
«Σε κούρασαν πολύ
τόσα κοάσματα βατράχων».
Από την ποιητική συλλογή Το άστρο του Τίποτε, Αθήνα: Οροπέδιο 2012
