Μετάφραση: Αντωνία Γουναροπούλου
Μιλήσαμε όπως τα Κορίτσια –
Με αγαλλίαση, ως αργά –
Διατυπώσαμε με θάρρος εικασίες, για τα πάντα, εκτός από το Μνήμα –
Το δικό μας, δεν μας αφορούσε.
Ορίσαμε τα Πεπρωμένα, ψύχραιμες –
Όσο ήμασταν – εμείς – οι Διευθέτες –
Κι ο Θεός, Εταίρος Σιωπηλός
Στην Εξουσία μας.
Μα επιμείναμε με αγαλλίαση βαθύτερη, στον Εαυτό μας
Όπως θα ήμασταν – εν τέλει –
Όταν μες στη θαλπωρή, τα Κορίτσια γίνονται Γυναίκες
Κατακτάμε – Αναβαθμούς –
Χωρίσαμε μ’ ένα συμβόλαιο
Ν’ αγαπιόμαστε, να γράφει η μια στην άλλη
Αδύνατα όμως και τα δύο, έκρινε ο Θεός
Πριν καν βραδιάσει πάλι.
Emily Dickinson, J 586/Fr 392, We talked as Girls do
We talked as Girls do —
Fond, and late —
We speculated fair, on every subject, but the Grave —
Of ours, none affair —
We handled Destinies, as cool —
As we — Disposers — be —
And God, a Quiet Party
To our Authority —
But fondest, dwelt upon Ourself
As we eventual — be —
When Girls to Women, softly raised
We — occupy — Degree —
We parted with a contract
To cherish, and to write
But Heaven made both, impossible
Before another night.
Η μετάφραση έγινε ειδικά για το αφιέρωμα στην Αμερικανίδα ποιήτρια Έμιλι Ντίκινσον (1830-1886) που έκανε το «Με τα λόγια (γίνεται)» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση της Αθήνας, τον Μάρτιο του 2013, όπου και διαβάστηκε πρώτη φορά.
Έμιλι Ντίκινσον | α΄ δημοσίευση: περιοδικό The Book’s Journal, τεύχ. 41, Μάρτιος 2014
