Και η Νικόκλεια,
κρατώντας το κόκκινο καλάθι της,
πήδηξε κρυφά μέσ’ στην παλιά της κούκλα
και βρήκε την πεθαμένη μάνα της
να κάθεται στην ίδια πολυθρόνα
και να γνέθει μιαν ωραία κληματαριά
γεμάτη κατακόκκινα σταφύλια.
Μα ο καιρός του τρύγου είχε περάσει.
Γιώργος Μ. Οικονόμου | από την ποιητική συλλογή Λόγος αναδυόμενος, εκδόσεις Ενδοχώρα 2006
