Αυτός ο άνθρωπος ήταν για εκείνον τον άνθρωπο
Όπως το ποντισμένο άγαλμα για το νερό
ο αέρας για το απλωμένο ρούχο
Τα σώματά τους ήταν χώμα και νερό
του ίδιου κήπου
Αλλά ο αέρας έσκισε το ρούχο
– η πέτρα φαγωμένη απ’ το νερό
Ο κήπος μόνο παραμένει
Άκαρπος – όμως κάθε πρωί
βρίσκει το χώμα νοτισμένο
Ο κήπος περιμένει
Παναγιώτης Ιωαννίδης | από την ποιητική συλλογή Το σωσίβιο, εκδόσεις Καστανιώτη 2008
