Χλόη Κουτσουμπέλη: «Στη στάση»

Είναι ώρα τώρα που ανυπόμονα
περιμένω να φανεί το λεωφορείο
Η στάση είναι έρημη
μία γριούλα Κλωθώ πλέκει ασταμάτητα
και έχει έναν σκύλο με τρία κεφάλια
κατάμαυρο στα πόδια
Ξάφνου την ομίχλη
σκίζει ένας ποδηλάτης
μήπως είσαι εσύ;
Ταυτόχρονα σχεδόν
μία γυναίκα με άσπρο νυφικό
ετοιμάζεται να πέσει απ’ το μπαλκόνι
μήπως είμαι εγώ;
Κάτι γειτόνισσες απέναντι
τινάζουν τα χαλιά τους ρυθμικά
ένα παιδάκι-σταφιδόψωμο τρέχει γυμνό στο δρόμο
το κυνηγούν ο φούρναρης
ο χασάπης κι ο μανάβης
από τα παραμύθια που μου διάβαζε η μαμά
και μου φαίνεται πως κάποιος επίτηδες
με φόρεσε ανάποδα
έτσι ώστε να φαίνονται τα ξέφτια και η φόδρα
Και πόσο αφηρημένη αλήθεια είμαι
που τόση ώρα δεν θυμήθηκα
ότι το λεωφορείο της γραμμής
χρόνια τώρα δεν περνάει από δω

 

Χλόη Κουτσουμπέλη | από την ποιητική συλλογή Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012

Follow by Email
LINKEDIN
Share